فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 460
سليمي منذ حلت بالعراق ، الاقـــي من نـواها مـا الــــاقي الا اي ساروان منزل دوست ، الي رکبانکم طال اشتياقي خرد در زنده رود انداز و مي نوش ، به گلبانگ جوانان عــــراقي ربيع العمر في مرعي حماکم ، حماک الله يا عهد التلاقي بيــــا ســــاقي بده رطل گرانم ، سقــاک الله من کاس دهاق جواني باز مي آرد به يادم ، سماع چنگ و دست افشان ساقي مي باقي بده تا مست و خوشدل ، به يـاران برفشـانم عمــر بـــاقي درونم خون شد از ناديدن دوست ، الا تعسا لايــــــام الفراق دمـــوعي بعدکــــم لا تحـــقروها ، فکم بحر عميـــــق من سـواقي دمــي با نيـکخواهان متفق باش ، غنـيــــمت دان امـــور اتفاقي بساز اي مطرب خوشخوان خوشگو ، به شعر فارسي صوت عراقي عروسي بس خوشي اي دختر رز ، ولي گه گه سزاوار طلاقي مسيـــحاي مجــرد را برازد ، که با خورشيد سازد هم وثاقي
وصال دوستان روزي ما نيست
،
بخوان حافظ غزل هاي فراقي
تعبیر:
به آنچه در گذشته خداوند بر تو عطا نموده خشنود و شکرگزار باش و بر آنچه فکر میکنی به آن نرسیده ای غمگین مباش که خداوند حکیم گاه خیری بر آنچه به ظاهر مطلوب ما نیست قرار داده است قدر لحضات زندگی خود را بدان.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 319
سال ها پيروي مذهب رندان کردم ، تا به فتوي خرد حرص به زندان کردم من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه ، قطع اين مرحله با مرغ سليمان کردم سايه اي بر دل ريشم فکن اي گنج روان ، که من اين خانه به سوداي تو ويران کردم توبه کردم که نبوسم لب ساقي و کنون ، مي گزم لب که چرا گوش به نادان کردم در خلاف آمد عادت بطلب کام که من ، کسب جمعيت از آن زلف پريشان کردم نقش مستوري و مستي نه به دست من و توست ، آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع ، گر چه درباني ميخانه فراوان کردم اين که پيرانه سرم صحبت يوسف بنواخت ، اجر صبريست که در کلبه احزان کردم صبح خيزي و سلامت طلبي چون حافظ ، هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
گر به ديوان غزل صدرنشينم چه عجب
،
سال ها بندگي صاحب ديوان کردم
تعبیر:
سعی و تلاش تو نتیجه خواهد داد و سرانجام به مقصود خود خواهی رسید. با دوستان مشورت کن و به سخنان دشمنان گوش فرا نده. دوست و دشمن را بشناس. عقل و تدبیر را در همه جا به کار ببند تا نادم و پشیمان نشوی. خدا را فراموش نکن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 413
خط عذار يار که بگرفت ماه از او ، خوش حلقه ايست ليک به در نيست راه از او ابروي دوست گوشه محراب دولت است ، آن جا بمال چهره و حاجت بخواه از او اي جرعه نوش مجلس جم سينه پاک دار ، کآيينه ايست جام جهان بين که آه از او کردار اهل صومعه ام کرد مي پرست ، اين دود بين که نامه من شد سياه از او سلطان غم هر آن چه تواند بگو بکن ، من برده ام به باده فروشان پناه از او ساقي چراغ مي به ره آفتاب دار ، گو برفروز مشعله صبحگاه از او آبي به روزنامه اعمال ما فشان ، باشد توان سترد حروف گناه از او حافظ که ساز مطرب عشاق ساز کرد ، خالي مباد عرصه اين بزمگاه از او
آيا در اين خيال که دارد گداي شهر
،
روزي بود که ياد کند پادشاه از او
تعبیر:
برای رهایی از غم و اندوهی که دچار آن شده ای بهتر است که یک بار دیگر به اعمال و رفتار خود به دقت نگاه کنی تا نقطه ضعف خود را بفهمی. با اخلاص به کار خود ادامه بده و از خداوند کمک بخواه. مشورت با دوستان را فراموش نکن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 479
صبح است و ژاله مي چکد از ابر بهمني ، برگ صبوح ساز و بده جام يک مني در بحر مايي و مني افتاده ام بيار ، مي تا خلاص بخشدم از مايي و مني خون پياله خور که حلال است خون او ، در کار يار باش که کاريست کردني ساقي به دست باش که غم در کمين ماست ، مطرب نگاه دار همين ره که مي زني مي ده که سر به گوش من آورد چنگ و گفت ، خوش بگذران و بشنو از اين پير منحني
ساقي به بي نيازي رندان که مي بده
،
تا بشنوي ز صوت مغني هوالغني
تعبیر:
متکبر و خودپرست نباش. دوستانت را از خود نرنجان. روزگار به تندی سپری می شود. بهتر است به جای غم و شادی های زندگی، فکر کنی و با دوستان و خانواده، راحت و آسوده زندگی کنی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 341
گر من از سرزنش مدعيان انديشم ، شيوه مستي و رندي نرود از پيشم زهد رندان نوآموخته راهي بدهيست ، من که بدنام جهانم چه صلاح انديشم شاه شوريده سران خوان من بي سامان را ، زان که در کم خردي از همه عالم بيشم بر جبين نقش کن از خون دل من خالي ، تا بدانند که قربان تو کافرکيشم اعتقادي بنما و بگذر بهر خدا ، تا در اين خرقه نداني که چه نادرويشم شعر خونبار من اي باد بدان يار رسان ، که ز مژگان سيه بر رگ جان زد نيشم
من اگر باده خورم ور نه چه کارم با کس
،
حافظ راز خود و عارف وقت خويشم
تعبیر:
از سرزنش مردم ناراحت و مأیوس مشو تا هدف خود را گم نکنی. از تجربیات دیگران استفاده کن و به خود مغرور نباش و بدون تفکر و اندیشه دست به کاری نزن تا بعداً بر اثر ندانم کاری نادم و پشیمان نشوی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 241
معاشران ز حريف شبانه ياد آريد ، حقوق بندگي مخلصانه ياد آريد به وقت سرخوشي از آه و ناله عشاق ، به صوت و نغمه چنگ و چغانه ياد آريد چو لطف باده کند جلوه در رخ ساقي ، ز عاشقان به سرود و ترانه ياد آريد چو در ميان مراد آوريد دست اميد ، ز عهد صحبت ما در ميانه ياد آريد سمند دولت اگر چند سرکشيده رود ، ز همرهان به سر تازيانه ياد آريد نمي خوريد زماني غم وفاداران ، ز بي وفايي دور زمانه ياد آريد
به وجه مرحمت اي ساکنان صدر جلال
،
ز روي حافظ و اين آستانه ياد آريد
تعبیر:
در هنگام سعادت و نیکبختی به یاد دیگران باش و به آنها کمک کن همانطور که انتظار کمک از دوستان داری. از تجربه ی دوستان به خوبی استفاده کن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 403
شراب لعل کش و روي مه جبينان بين ، خلاف مذهب آنان جمال اينان بين به زير دلق ملمع کمندها دارند ، درازدستي اين کوته آستينان بين به خرمن دو جهان سر فرو نمي آرند ، دماغ و کبر گدايان و خوشه چينان بين بهاي نيم کرشمه هزار جان طلبند ، نياز اهل دل و ناز نازنينان بين حقوق صحبت ما را به باد داد و برفت ، وفاي صحبت ياران و همنشينان بين اسير عشق شدن چاره خلاص من است ، ضمير عاقبت انديش پيش بينان بين
کدورت از دل حافظ ببرد صحبت دوست
،
صفاي همت پاکان و پاکدينان بين
تعبیر:
دروغ و ریا آفت و بلای راه عشق است. اگر واقعاً به هدف و مقصود خود ایمان داری صداقت و درستی خود را آشکار کن. از متکبران و خودپسندان دوری کن و از دوستی با آنان منصرف شو. با کسی که تو را واقعاً دوست دارد صمیمی و بی ریا باش.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 183
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند ، واندر آن ظلمت شب آب حياتم دادند بيخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند ، باده از جام تجلي صفاتم دادند چه مبارک سحري بود و چه فرخنده شبي ، آن شب قدر که اين تازه براتم دادند بعد از اين روي من و آينه وصف جمال ، که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب ، مستحق بودم و اين ها به زکاتم دادند هاتف آن روز به من مژده اين دولت داد ، که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند اين همه شهد و شکر کز سخنم مي ريزد ، اجر صبريست کز آن شاخ نباتم دادند
همت حافظ و انفاس سحرخيزان بود
،
که ز بند غم ايام نجاتم دادند
تعبیر:
به زودی نتیجه ی صبر و استقامت و تحمل رنجها را خواهی دید و مزد آن را خواهی گرفت. روزگار روی خوش خود را به تو نشان خواهد داد. به مقصود خود خواهی رسید.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 124
آن که از سنبل او غاليه تابي دارد ، باز با دلشدگان ناز و عتابي دارد از سر کشته خود مي گذري همچون باد ، چه توان کرد که عمر است و شتابي دارد ماه خورشيد نمايش ز پس پرده زلف ، آفتابيست که در پيش سحابي دارد چشم من کرد به هر گوشه روان سيل سرشک ، تا سهي سرو تو را تازه تر آبي دارد غمزه شوخ تو خونم به خطا مي ريزد ، فرصتش باد که خوش فکر صوابي دارد آب حيوان اگر اين است که دارد لب دوست ، روشن است اين که خضر بهره سرابي دارد چشم مخمور تو دارد ز دلم قصد جگر ، ترک مست است مگر ميل کبابي دارد جان بيمار مرا نيست ز تو روي سوال ، اي خوش آن خسته که از دوست جوابي دارد
کي کند سوي دل خسته حافظ نظري
،
چشم مستش که به هر گوشه خرابي دارد
تعبیر:
همراه هر خوشی و شادی رنج و حسرت است. باید آن را تحمل کرد. از دوری دوست در رنج و عذابی. راه رسیدن به او دشوار نیست. اگر عاشقی، صادق باش و ریا و تزویر را از خود دور کن. قدر لحظه ها و فرصت ها را بدان.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 20
روزه يک سو شد و عيد آمد و دل ها برخاست ، مي ز خمخانه به جوش آمد و مي بايد خواست نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت ، وقت رندي و طرب کردن رندان پيداست چه ملامت بود آن را که چنين باده خورد ، اين چه عيب است بدين بي خردي وين چه خطاست باده نوشي که در او روي و ريايي نبود ، بهتر از زهدفروشي که در او روي و رياست ما نه رندان رياييم و حريفان نفاق ، آن که او عالم سر است بدين حال گواست فرض ايزد بگذاريم و به کس بد نکنيم ، وان چه گويند روا نيست نگوييم رواست چه شود گر من و تو چند قدح باده خوريم ، باده از خون رزان است نه از خون شماست
اين چه عيب است کز آن عيب خلل خواهد بود
،
ور بود نيز چه شد مردم بي عيب کجاست
تعبیر:
همه ی سیاهی ها و تباهی ها از بین خواهد رفت. از دوستان ریاکار در رنج و عذاب به سر می بری اما با صداقت و صفای دل و ایمان، زندگی خوبی خواهی داشت.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 461
کتبت قصه شوقي و مدمعي باکي ، بيا که بي تو به جان آمدم ز غمناکي بسا که گفته ام از شوق با دو ديده خود ، ايا منازل سلمي فاين سلماک عجيب واقعه اي و غريب حادثه اي ، انا اصطبرت قتيلا و قاتلي شاکي که را رسد که کند عيب دامن پاکت ، که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکي ز خاک پاي تو داد آب روي لاله و گل ، چو کلک صنع رقم زد به آبي و خاکي صبا عبيرفشان گشت ساقيا برخيز ، و هات شمسه کرم مطيب زاکي دع التکاسل تغنم فقد جري مثل ، که زاد راهروان چستي است و چالاکي اثر نماند ز من بي شمايلت آري ، اري موثر محياي من محياک
ز وصف حسن تو حافظ چگونه نطق زند
،
که همچو صنع خدايي وراي ادراکي
تعبیر:
تهمتی به شما زده اند که به زودی دست بدخواهان رو م یشود. حادثه ای بسیار عجیب اتفاق می افتد که همه چیز را عوض می کند و به آنچه که هدفتان هست می رسید به شرط آنکه زرنگ باشید.کسی به دیدارتان می آید و غم رهایتان می کند.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 12 بهمن 1401 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 429
ساقي بيا که شد قدح لاله پر ز مي ، طامات تا به چند و خرافات تا به کي بگذر ز کبر و ناز که ديده ست روزگار ، چين قباي قيصر و طرف کلاه کي هشيار شو که مرغ چمن مست گشت هان ، بيدار شو که خواب عدم در پي است هي خوش نازکانه مي چمي اي شاخ نوبهار ، کآشفتگي مبادت از آشوب باد دي بر مهر چرخ و شيوه او اعتماد نيست ، اي واي بر کسي که شد ايمن ز مکر وي فردا شراب کوثر و حور از براي ماست ، و امروز نيز ساقي مه روي و جام مي باد صبا ز عهد صبي ياد مي دهد ، جان دارويي که غم ببرد درده اي صبي حشمت مبين و سلطنت گل که بسپرد ، فراش باد هر ورقش را به زير پي درده به ياد حاتم طي جام يک مني ، تا نامه سياه بخيلان کنيم طي زان مي که داد حسن و لطافت به ارغوان ، بيرون فکند لطف مزاج از رخش به خوي مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان ، استاده است سرو و کمر بسته است ني
حافظ حديث سحرفريب خوشت رسيد
،
تا حد مصر و چين و به اطراف روم و ري
تعبیر:
زندگی فراز و نشیب بسیار دارد. بهتر است که قدر لحظات با ارزش عمر را بدانی و از آن به خوبی استفاده کنی. به قدرت و جلال خود، مغرور نباش. با دوستان و خانواده ی خود مهربان باش و غرور و خودپسندی را رها کن. دوران ناکامی هم مانند دوران خوش زندگی نا پایدار و فانی است. به خداوند ایمان داشته باش.
